George Plimpton Adams, 1882-1961 yılları arasında yaşamış çağdaş Amerikalı düşünürdür. Doktorasını da felsefe tahsil ettiği Harvard Üniversitesi'nden alan Adams, emekli olduğu 1954 yılına kadar California Üniversitesi'nde felsefe hocalığı yapmıştır. Onun en önemli eserleri arasında The Mystical Element in Hegel's Early Theological Writings (1910), Idealism and The Modern Age, Contemporary American Philosophy (1930), Man and Metaphysics (1948), Competitive Economic Systems (1955) bulunmaktadır.
Amerikan idealist felsefe geleneğinin önemli isimlerinden olan G. P. Adams, filozofların temel bir paradoksla karşı karşıya bulunduklarına inanıyordu. Onların yöneldikleri ve ele almaları gereken konular tamamiyle, bilinebilir ve anlaşılabilir olan alanın dışında kalır. Dolayısıyla, filozof ya felsefenin kendisinin bir eleştirmeni, ya da sezgilerine bağlı kalan bir romantik olabilir. Felsefeden vazgeçilmemek veya ona akıldışıcılıkla son verilmemek durumunda olunacaksa, Adams'a göre, filozofların onun zamanın pek çok idealistinin yadsıdığı şeyi, yani gerçekliğin yalın bir biçimde deneyime eşitlenemeyeceğini kabul etmeleri gerekir. Bununla birlikte, o aynı şekilde Kantçı kendinde şeye dönmenin de anlamsız olduğunu savunur. Bu durumda geriye kalan alternatifler, gerçekliğin özü itibariyle, fizikî dünyaya izafe edilebilir olan sınırlanmış özellikler kümesinden oluştuğunu öne süren doğalcılık ve Adams'ın, anlaşılabilirlik için zorunlu olduğu düşünülen daha geniş kapsamlı bir karakteristikler kümesine izin vermek suretiyle, daha geniş bir yorum çerçevesine im kın sağladığını düşündüğü idealizmdir. Gerçeklik şu halde özde mantıksal karakteristiklerden, yani bütün bir ilk deneyimler öbeğini anlaşılır kılmak için varsayılması gerekenler arasında yer alanlardan oluşmalıdır. Adams bununla birlikte, bunun zorunlulukla mutlak idealizme özgü bir birlik türünü gerektirmediğinde ısrar eder.
Adams bu görüşleriyle, Josiah Royce'un idealizmini eleştiren Amerikan realistleriyle pragmatistlerine saldırmaktaydı. Kendisinin yaşadığı sıralarda gelişmiş olan özde çoğulcu atmosferde, o felsefenin neden kaçınılmaz olarak sürekli bir eleştiri sürecini ihtiva etmesi ve amacının nihaî öğretiler öne sürmek yerine, İnsanî durumun eleştirel bir şekilde bilincinde olması gerektiğini açıklamaya çalışıyordu. Onun en temel ilgisi felsefenin doğasıydı.
P. Adams W. P. Montague (eds), Contemporary American Philosophy, New York, Macmillan, 1930.
Ayrıca bkz., AMERİKADA FELSEFE, İDEALİZM, REALİZM.
Felsefe Ansiklopedisi / Etik Yayınları
