Altı defa evlenmesi ve eşlerinden ikisini idam ettirmesi ile tanınan Kral 8. Henry (1491-1547), aslında dindar bir adam değildi. Bununla birlikte biraz da tesadüflerin sonucu olarak Katolikliği ulusunun resmi dini olmaktan çıkararak İngiltere Kilisesi’nin şekillenmesine katkıda bulundu.
Kral 7. Henry’nin (1457-1509) üçüncü çocuğu olan genç Henry’nin, kral olacağına kimse ihtimal vermiyordu. Tahtın en güçlü adayı ağabeyi Arthur’du. Ne var ki Arthur 1502 yılında aniden öldü. Böylece Henry hem ağabeyinin unvanı olan Galler Prensliğini hem de İspanyol dul eşi Aragonlu Catherine’i (1485-1536) aldı. 7. Henry öldüğünde çift, İngiltere’nin kralı ve kraliçesi oldular.
Prostestan Reformu’nun ilk yıllarında Henry sadık bir Katolikti. Kıta Avrupası’ndaki dini çatışmalardan ziyade donanmasını güçlendirmekle ilgileniyordu. Papa 10. Leo (1475-1521), İngiltere kralını fidei defensor (imanın savunucusu) unvanı ile ödüllendirmişti. Henry unvanına layık olarak kiliseyi Martin Luther’in eleştirilerinden koruyordu.
Ne var ki politik gelişmeler ve Catherine’le olan sorunlu evliliği onu kiliseyle yol ayrılığına itti. Catherine altı çocuk dünyaya getirmiş ancak bunlardan sadece biri, gelecekte kraliçe olacak olan 1. Mary (1516-1558) hayatta kalmıştı. Bir erkek varisi olmayan Henry, ölümünün ardından imparatorluğun kaosa sürüklenebileceğinden korkuyordu.
Bir erkek evlat sahibi olmaya kararlı olan Henry, Papa’dan evlilik akdinin bozulmasını istedi. Bu sayede Anne Boleyn (1507-1536) ile evlenebilecekti. Papa’nın bu talebi reddetmesi üzerine Henry, Roma’ya başkaldırdı. Kendisini ulusun en büyük dini otoritesi ilan etti ve 1533 yılında Anne Boleyn ile evlendi (bu kadın kocasına bir erkek evlat veremediği için üç yıl sonra başından olacaktı).
Henry’nin Papalığın otoritesini reddetmesi ve Papa’ya sadık olan çok sayıda insanı idam ettirmesinin (1535) İngiltere’deki siyasi ve dini hayat üzerinde çok önemli sonuçları olacaktı. Henry’nin eski şansölyesi Thomas More (1477-1535), kralın İngiltere Kilisesi üzerindeki otoritesini reddettiği için başından oldu. Ülke yüzyılın geri kalanında Protestanlar ve Katolikler arasındaki güç mücadelelerine sahne olacaktı. Sonunda Henry, 1537 yılında muradına erdi. Üçüncü eşi Jane Seymour (1509-1537) ona bir erkek evlat verdi: Kral 6. Edward (1537-1553).
Ek Bilgiler
1- Papalık otoritesinin reddi, ilk İngilizce İncil’in basımına imkan verdi (daha öncesinde Roma Katolik Kilisesi İncil çevirilerini yasaklamıştı). Myles Covardale’in (1488-1568) çevirisi, 1535 ve 1536 yıllarında yayınlandı. Daha ünlü olan Kral James İncili ise 1611 yılında basılacaktı.
2- Catherine, Anne Boleyn ve Jane Seymour’dan sonra Henry, Clevesli Anne (1515-1557), Catherine Howard (1523-1542) ve Catherine Parr (1512-1548) isimli kadınlarla evlendi.
3- Aragonlu Catherine, ömrünün geri kalanında Henry’nin gerçek eşinin kendisi olduğunu savunmaya devam etti. Catherine, Cambridge yakınlarındaki bir kalede öldüğünde Henry halkına bu güzel haberi kutlamalarını emretti.
Kral 7. Henry’nin (1457-1509) üçüncü çocuğu olan genç Henry’nin, kral olacağına kimse ihtimal vermiyordu. Tahtın en güçlü adayı ağabeyi Arthur’du. Ne var ki Arthur 1502 yılında aniden öldü. Böylece Henry hem ağabeyinin unvanı olan Galler Prensliğini hem de İspanyol dul eşi Aragonlu Catherine’i (1485-1536) aldı. 7. Henry öldüğünde çift, İngiltere’nin kralı ve kraliçesi oldular.
Prostestan Reformu’nun ilk yıllarında Henry sadık bir Katolikti. Kıta Avrupası’ndaki dini çatışmalardan ziyade donanmasını güçlendirmekle ilgileniyordu. Papa 10. Leo (1475-1521), İngiltere kralını fidei defensor (imanın savunucusu) unvanı ile ödüllendirmişti. Henry unvanına layık olarak kiliseyi Martin Luther’in eleştirilerinden koruyordu.
Ne var ki politik gelişmeler ve Catherine’le olan sorunlu evliliği onu kiliseyle yol ayrılığına itti. Catherine altı çocuk dünyaya getirmiş ancak bunlardan sadece biri, gelecekte kraliçe olacak olan 1. Mary (1516-1558) hayatta kalmıştı. Bir erkek varisi olmayan Henry, ölümünün ardından imparatorluğun kaosa sürüklenebileceğinden korkuyordu.
Bir erkek evlat sahibi olmaya kararlı olan Henry, Papa’dan evlilik akdinin bozulmasını istedi. Bu sayede Anne Boleyn (1507-1536) ile evlenebilecekti. Papa’nın bu talebi reddetmesi üzerine Henry, Roma’ya başkaldırdı. Kendisini ulusun en büyük dini otoritesi ilan etti ve 1533 yılında Anne Boleyn ile evlendi (bu kadın kocasına bir erkek evlat veremediği için üç yıl sonra başından olacaktı).
Henry’nin Papalığın otoritesini reddetmesi ve Papa’ya sadık olan çok sayıda insanı idam ettirmesinin (1535) İngiltere’deki siyasi ve dini hayat üzerinde çok önemli sonuçları olacaktı. Henry’nin eski şansölyesi Thomas More (1477-1535), kralın İngiltere Kilisesi üzerindeki otoritesini reddettiği için başından oldu. Ülke yüzyılın geri kalanında Protestanlar ve Katolikler arasındaki güç mücadelelerine sahne olacaktı. Sonunda Henry, 1537 yılında muradına erdi. Üçüncü eşi Jane Seymour (1509-1537) ona bir erkek evlat verdi: Kral 6. Edward (1537-1553).
Ek Bilgiler
1- Papalık otoritesinin reddi, ilk İngilizce İncil’in basımına imkan verdi (daha öncesinde Roma Katolik Kilisesi İncil çevirilerini yasaklamıştı). Myles Covardale’in (1488-1568) çevirisi, 1535 ve 1536 yıllarında yayınlandı. Daha ünlü olan Kral James İncili ise 1611 yılında basılacaktı.
2- Catherine, Anne Boleyn ve Jane Seymour’dan sonra Henry, Clevesli Anne (1515-1557), Catherine Howard (1523-1542) ve Catherine Parr (1512-1548) isimli kadınlarla evlendi.
3- Aragonlu Catherine, ömrünün geri kalanında Henry’nin gerçek eşinin kendisi olduğunu savunmaya devam etti. Catherine, Cambridge yakınlarındaki bir kalede öldüğünde Henry halkına bu güzel haberi kutlamalarını emretti.
