Ferdinand Alquié 1906-1985 yılları arasında yaşamış Fransız gerçeküstücü filozof ve düşünce tarihçisidir. Metafizikten başka modern felsefenin tarihiyle de ilgilenen Alquie felsefede en çok Platon, Descartes ve Kant'tan etkilenmiştir. O önce 1940 ve 1947 yıllan arasında liselerde felsefe öğretmenliği yapmış, sonraki otuz yıl boyunca Sorbonne'da felsefe profesörülüğü görevinde bulunmuştur. 1975 yılında Fransız Bilimler Akademisi'ne seçilen Alquie'nin temel eserleri arasında Le Desir d'etermite (1943), La Nostalgie de l'etre (1950), Plülosoplue du Surrealism (1955), L'Experience (1957), Solitude de la raison (1966), Signification de la Philosophic (1971) bulunur.
Alquie Platon'un Şölen'i, Descartes'in Metafizik Düşünceler'i ve Kant'ın Saf Aklın Eleştirisi gibi eserlerde hem "aşkın bir varlığın" olumlanmasını ve hem de onun İnsanî deneyim için erişilmezliğinin kabulünü görür. O aşkınlığı reddeden ve sadece "insan eseri veya yapımı hakikat"in varlığını kabul eden, varoluşçular ve Marksistler benzeri çağdaş filozoflara cephe alır. Aynı şekilde aşkın varlığı nesnelleştiren, ve onu insan varlıklarının, bir anlamda, sahip oldukları bir şeye dönüştürenlere de karşı çıkar. Kitaplarından bazılarının başlıklarının da gösterdiği gibi, o hem felsefenin özlemlerine, hem de aşırı iddialarının sınırlanması gerektiğine dikkat çeker. Plülosoplue de Surrealism adli eserinin kendisine özgü üslubu, onun bir yandan aşkınlığa olan ilgisini. diğer yandan da felsefe tarihiyle bilim tarihi arasında kurulan analojiye karşı çıkışım yansıtır. Alquie'ye göre, "felsefe bir analız ve ayırmadır. Felsefe tarihi hiçbir ilerleme göstermez, fakat varlığa hiç sonuna gelmeyen bir çağrıdır." Bir felsefe tarihçisi olarak büyük ün kazanan Alquie'nin düşünceler tarihine yaptığı katkılardan bazıları çok büyük bir etki yapmıştır. Söz gelimi, Le Cartesianism de Malebranclte (1974) adli eserinde o, Malebranche'ı Kartezyen doğanın düzenliliği düşüncesini inayet alanına genişleten biri olarak yorumlar. Alquie'ye göre bu, Aydınlanma deistleri için kuvvetli bir uyaran olma görevi görmüştür.
H. Gouhier, "A la Memorie de Ferdinand Alquie", Revue Internationale de Philosophic 2S(1974), pp. 232-39.
J. L. Marian, La Passion de la raison: hoininag? a Ferdinand Alquie, Paris: PUF, I9S3.
C. Smith, Contemporary French Philosophy: A Study in Norms and Values, London: Methuen, 19S4.
Ayrıca bkz. AYDINLANMA, BİLİM, BİLİM VE FELSEFE, FELSEFE, DEİZM, FELSEFE TARİHİ, FRANSIZ FELSEFESİ.
Felsefe Ansiklopedisi / Etik Yayınları