Thomas Bradwardine (1290-1349), sahip olduğu derin bilgi sayesinde şiirlere konu olmuş, kralların beğenisini kazanmış ve çağdaşı bilginler tarafından alkışlanmıştır. Muhtemelen yaşadığı dönemin en bilgili adamı olan Bradwardine, en sonunda teoloji, matematik, fizik ve diplomasi dallarındaki uzmanlığını gösteren bir unvanla ödüllendirilmiştir: doctor profundus.
Bradwardine, 1321 yılında Oxford’dan mezun oldu. Üniversite’nin Merton Koleji’nde akademisyen olarak çalışmaya başladı. Entelektüel bir grup olan “Oxford Calculators”un (Oxford Hesapçıları) üyesiydi. Bu grup hareket ve hız kanunları üzerine çalışıyor, Galileo’nun 300 yıl sonra yapacağı keşiflere öncülük ediyordu. Bradwardine 1328 yılında grubun ortaya çıkardığı en önemli metinlerden birini kaleme aldı: Tractatus de proportionibus.
Bradwardine’in döneminde Aristo (MÖ 384-322) halen fizik ve hareket konusunda bir otorite olarak kabul ediliyordu. Bradwardine başarılı bir biçime Aristo’nun nesnelerin hareketlerini açıklayan bazı değerlendirmelerinin kusurlu olduğunu ortaya koydu. Düşünceleri, antik çağ biliminin Avrupa’da sorgulanmasına dönük bir eğilimin gelişmesine katkı sunacaktı. Bradwardine’in kendi teorileri daha sonra çürütülmüş olsa da, getirdiği araştırmacı ve şüpheci yaklaşım çok sonraları bile yaşamaya devam edecekti.
1337 yılında Londra’daki Aziz Paul Katedrali’nin şansölyesi ilan edildi. Daha sonra 3. Edward (1312-1377) tarafından din işleri yüksek görevlisi yapıldı. 1340’larda kralın dini danışmanı olarak orduyla birlikte dolaştı. Yüz Yıl Savaşları döneminde Fransız kralı 6. Philip’le (1293-1350) diplomatik görüşmelerde bulundu.
1349 yılında Londra’ya dönen Bradwardine, Canterbury başpiskoposu oldu. Bu, İngiltere’deki en yüksek dini mevki idi. Üç aydan az bir süre sonra vebadan öldü.
Ek Bilgiler
1- Kral 3. Edward’ın hizmetindeyken, Yüzyıl Savaşları’nın dönüm noktalarından biri olan Crecy Çarpışması’nda zafer konuşmasını Bradwardine yapmıştı (1346).
2- Bradwardine’den önceki Canterbury başpiskoposu John de Ufford da vebadan ölmüştü. Tarihçiler 1348-1349 yılları arasında vebanın neredeyse Londra nüfusunun yarısını öldürdüğünü tahmin etmektedirler.
3- Geoffrey Chaucer (1343-1400) “Canterbury Masalları”ndaki öykülerden biri olan “Rahibenin Papazı”nda Bradwardine’den övgüyle söz eder. Chaucer, onun sahip olduğu bilgiyi Aziz Augustine (354–430) ve Severinus Boethius (480–524) ile kıyaslar.
Bradwardine, 1321 yılında Oxford’dan mezun oldu. Üniversite’nin Merton Koleji’nde akademisyen olarak çalışmaya başladı. Entelektüel bir grup olan “Oxford Calculators”un (Oxford Hesapçıları) üyesiydi. Bu grup hareket ve hız kanunları üzerine çalışıyor, Galileo’nun 300 yıl sonra yapacağı keşiflere öncülük ediyordu. Bradwardine 1328 yılında grubun ortaya çıkardığı en önemli metinlerden birini kaleme aldı: Tractatus de proportionibus.
Bradwardine’in döneminde Aristo (MÖ 384-322) halen fizik ve hareket konusunda bir otorite olarak kabul ediliyordu. Bradwardine başarılı bir biçime Aristo’nun nesnelerin hareketlerini açıklayan bazı değerlendirmelerinin kusurlu olduğunu ortaya koydu. Düşünceleri, antik çağ biliminin Avrupa’da sorgulanmasına dönük bir eğilimin gelişmesine katkı sunacaktı. Bradwardine’in kendi teorileri daha sonra çürütülmüş olsa da, getirdiği araştırmacı ve şüpheci yaklaşım çok sonraları bile yaşamaya devam edecekti.
1337 yılında Londra’daki Aziz Paul Katedrali’nin şansölyesi ilan edildi. Daha sonra 3. Edward (1312-1377) tarafından din işleri yüksek görevlisi yapıldı. 1340’larda kralın dini danışmanı olarak orduyla birlikte dolaştı. Yüz Yıl Savaşları döneminde Fransız kralı 6. Philip’le (1293-1350) diplomatik görüşmelerde bulundu.
1349 yılında Londra’ya dönen Bradwardine, Canterbury başpiskoposu oldu. Bu, İngiltere’deki en yüksek dini mevki idi. Üç aydan az bir süre sonra vebadan öldü.
Ek Bilgiler
1- Kral 3. Edward’ın hizmetindeyken, Yüzyıl Savaşları’nın dönüm noktalarından biri olan Crecy Çarpışması’nda zafer konuşmasını Bradwardine yapmıştı (1346).
2- Bradwardine’den önceki Canterbury başpiskoposu John de Ufford da vebadan ölmüştü. Tarihçiler 1348-1349 yılları arasında vebanın neredeyse Londra nüfusunun yarısını öldürdüğünü tahmin etmektedirler.
3- Geoffrey Chaucer (1343-1400) “Canterbury Masalları”ndaki öykülerden biri olan “Rahibenin Papazı”nda Bradwardine’den övgüyle söz eder. Chaucer, onun sahip olduğu bilgiyi Aziz Augustine (354–430) ve Severinus Boethius (480–524) ile kıyaslar.
