- Mesajlar
- 1,941
Bardo, ölümle yeniden doğuş arasındaki aranın önemini vurgulayan Budist bir öğretidir. Özellikle Tibetlinin Ölüm Kitabı'nda ayrıntılı olarak ele alınan Bardo, lafzen "iki şey arasında" anlamına gelmekte olup, gündelik yaşamın nasıl hayal deneyimleriyle nasıl zıtlaşma eğilimi gösterdiğini fakat gerçekte her ikisinin de Samsara'nın yol açtığı yanılsamaların bir parçası olduğunu açıklamak için kullanılır.
Öğretinin bakış açısından, insan varoluşunun doğasını anlamada mantıksal düşünceyi kullanmanın hiçbir anlamı yoktur; ihtiyaç duyulan şey, gerçekliği çile pratiği yoluyla deneyimleme yeteneğidir. Tibetçi aydınlanma yöntemi, buna göre, mahamudra pratiği adı verilen usulü ihtiva etmekteydi. Birinci evre, bir nesne üzerinde yoğunlaşma ve böylelikle de içsel barışa erişme evresidir. Kişi daha sonra, insanın kavramlarında hep varolan ayırımlardan uzaklaşmak yoluyla, kavramsal düşünceyi terk edip, varoluşu bir buddha doğası olarak deneyimler. Daha sonra da, nirvana ve samsaranın, Buda'yla İnsanî deneyimin tam karışımını temsil eden, birliği deneyimlenir ve fiilen buda statüsüne eriştiği nihaî evre için yol hazırlanır.
P. BISHOP, Dreams of Power: Tibetan Budism and the western Imagination, London, Athlone Press, 1993; J. CABERON, Buddhism and Language, Albany, State University of New York Press, 1994; O. LEAMAN, Key Concepts in Eastern Philosophy, London, Routledge, 1999.
Felsefe Ansiklopedisi / Etik Yayınları
Ayrıca bkz., BUDİST FELSEFE, BUDİZM.